ຫຼາຍໆທ່ານອາດເຄີຍໄດ້ຍິນເລື່ອງ Great Pacific Garbage Patch, ເຊິ່ງເປັນພື້ນທີ່ຢູ່ໃນມະຫາສະໝຸດທີ່ຂີ້ເຫຍື້ອ ແລະ ສິ່ງເສດເຫຼືອປະເພດປລາສະຕິກຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ເຊິ່ງສາມາດຈິນຕະນາການໄດ້ ສິ່ງເສດເຫຼືອທີ່ຕິດກັນເປັນພື້ນທີ່ຂະຫນາດໃຫຍ່. ແຕ່ໃນຄວາມເປັນຈິງ, Great Pacific Garbage Patch ນັ້ນເຄື່ອນໄຫວ ແລະ ປ່ຽນແປງໄປຕາມກະແສນ້ຳ, ຄື້ນ ແລະ ລົມໃນມະຫາສະໝຸດ.ເຊິ່ງແມ່ນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະສາມາດເຫັນ ແລະ ບໍ່ສາມາດຄາດເດົາໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ, ມັນບໍ່ແມ່ນສິ່ງເສດເຫຼືອທີ່ຕິດເກາະກັນຢູ່ເປັນແພ. ແຕ່ເປັນພື້ນທີ່ຂະໜາດກວ້າງທີ່ມີສິ່ງເສດເຫຼືອປະເພດປລາສະຕິກເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍມາເຕົ້າໂຮມກັນ.
ນັກວິທະຍາສາດຄາດຄະເນວ່າ ອາດຈະມີສິ່ງເສດເຫຼືອເຖິງ 100,000 ໂຕນ ແລະ ສິ່ງເສດເຫຼືອປະເພດປລາສຕິກຫຼາຍກວ່າ 1.8 ພັນຕື້ໂຕນ ທີ່ລອຍຢູ່ໃນນໍ້າ.
ສະນັ້ນ, ການສຶກສາທຳຄວາມເຂົ້າໃຈການເຄື່ອນໄຫວຂອງພວກມັນອາດຈະຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຮົາທຳຄວາມສະອາດມະຫາສະໝຸດຂອງພວກເຮົາໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ NASA. ຈຶ່ງຫວັງທີ່ຈະຕິດຕາມສິ່ງເສດເຫຼືອເຫຼົ່ານີ້ຈາກອາວະກາດ ໂດຍສ້າງຂໍ້ມູນຈາກທຸ່ນທີ່ລອຍຢູ່ໃນນໍ້າ ທາງວິທະຍາສາດທີ່ NOAA (ໜ່ວຍງານບໍລິຫານມະຫາສະໝຸດ ແລະ ຊັ້ນບັນຍາກາດ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ) ໄດ້ຖືກວາງໄວ້ໃນທົ່ວມະຫາສະຫມຸດໃນຊ່ວງ 35 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ໂດຍມີຂໍ້ມູນທັງຫມົດນັ້ນເປີດເຜີຍເປັນສາທາລະນະ.
ການເຄື່ອນໄຫວຂອງທຸ່ນຈຶ່ງເປັນວິທີການທາງອ້ອມທີ່ຈະບອກນັກວິທະຍາສາດວ່າ ກະແສນ້ຳນັ້ນໄຫຼໄປທາງໃດ? ແລະ ນັ້ນກໍຊີ້ບອກເຖິງບ່ອນທີ່ຂີ້ເຫຍື້ອໃນມະຫາສະໝຸດຈະໄຫລໄປທາງໃດແດ່?.
ເຮົາຈະສັງເກດເຫັນວ່າທຸ່ນ ແມ່ນເຄື່ອນໄຫວໄປຕາມວົງແຫວນ 5 ວົງ (ຕາມຮູບ) ເຊິ່ງເປັນສະຖານທີ່ ທີ່ບາງຄົນເອີ້ນວ່າ: “Ocean garbage patches” ເຊິ່ງເປັນພື້ນທີ່ ທີ່ມີສິ່ງເສດເຫຼືອສະສົມຢູ່ໃນພື້ນທີ່ເຫຼົ່ານັ້ນຂອງມະຫາສະໝຸດ. Greg Shirah, ຫົວໜ້າຝ່າຍພັດທະນາ ແລະ ການສ້າງຮູບພາບຂໍ້ມູນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບວິທະຍາສາດໂລກ (NASA GSFC Scientific Visualization Studio) ໄດ້ກ່າວວ່າ: ຂໍ້ມູນດັ່ງກ່າວເປີດເຜີຍໃຫ້ເຫັນວ່າມີສິ່ງເສດເຫຼືອປະເພດປລາສຕິກຈຳນວນຫຼາຍຫຼຸດລອດໄປສູ່ມະຫາສະໝຸດຈາກບ່ອນໃດ ແລະ ກະແສນ້ຳພັດມັນໄປໄດ້ແນວໃດ?
